Σχόλιο για τις πρόσφατες δηλώσεις από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: όλο και πιο μακριά από τις ανάγκες του λαού

Ξεχύθηκε στα κανάλια και στις εφημερίδες αυτό το Σαββατοκύριακο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (Τσίπρας, Σταθάκης, Δραγασάκης) για να επιβεβαιώσει την πλήρη απόσπασή της από τα αιτήματα και τους στόχους του λαϊκού κινήματος τριών χρόνων και τη «βίαιη» προσαρμογή του σε μια πολιτική, όχι απλά στα όρια της ΕΕ και του καπιταλισμού, αλλά και στα όρια της «δημοσιονομικής ορθοδοξίας» και του μνημονίου.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις αυτές, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα γυρίσουν στα προ μνημονίου επίπεδα, ίσως αυτό να γίνει σταδιακά και εφόσον το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες, δηλαδή εφόσον ο καπιταλισμός ξεπεράσει την κρίση του. 

Το απεχθές χαράτσι δεν θα καταργηθεί παρά μόνο για τους άνεργους, τους άπορους κλπ. Οι ιδιωτικοποιήσεις θα ονομαστούν αναπτυξιακές συμπράξεις, μια που δήθεν χρειαζόμαστε «κεφάλαια» για επενδύσεις. Όραμα αυτής της αντίληψης ο αστικός εκσυγχρονισμός των Βενιζέλου, Τρικούπη, Καραμανλή και ο εξωραϊσμός του αμερικάνικου καπιταλισμού τύπου Ομπάμα.

Φαίνεται καθαρά ότι η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στα όρια του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κεφαλαίου τον οδηγεί σε μια πολιτική που βρίσκεται όλο και πιο κοντά στη σημερινή κυρίαρχη πολιτική: αναγνώριση της νομιμότητας του χρέους, «επαναδιαπραγμάτευση» των δανειακών συμβάσεων, μισόλογα για την κατάργηση των μνημονίων, διατήρηση του πυρήνα των μέτρων που έφεραν. Να ποια είναι η πολιτική της «ρεαλιστικής προσαρμογής» και της «κυβερνητικής λύσης» με «κέντρο» ή «συμμετοχή» του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο κόσμος του αγώνα, οι άνεργοι, οι νέοι των συγκρούσεων και των οραμάτων της ανατροπής δεν έδωσαν μάχες για να δοκιμάσουν μία λιγότερο σκληρή εκδοχή της ανελέητης επίθεσης που υφίστανται. Άλλωστε αυτή η εκδοχή ακούγεται περισσότερο σαν νανούρισμα και λιγότερο σαν μία εναλλακτική πολιτική. Η Αριστερά δεν μπορεί να αναζητά συμμαχίες και συνομιλητές στους παράγοντες της πολιτικής που μας εξαθλιώνει.

Καμία πολιτική δεν θα μπορέσει να αντιστρέψει τους όρους προς το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας, αν δεν έχει άμεσο στόχο την αξιοπρεπή διαβίωση εργαζομένων και ανέργων, την κατάργηση ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου των μνημονιακών νόμων, την άρνηση του χρέους και των μηχανισμών που το αναπαράγουν και το διαιωνίζουν.   

Η λογική αυτή πρέπει να ηττηθεί μέσα στο κίνημα. Μόνη λύση είναι ο μαχόμενος κόσμος του κινήματος και της Αριστεράς να κατακτήσει μια νέα ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική ενότητα για να βρουν δικαίωση οι αγώνες και οι στόχοι των εργαζομένων.

Οι αγώνες του λαού της Χαλκιδικής δεν τρομοκρατούνται

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει το καθεστώς τρομοκρατίας που έχει επιβάλλει η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά στη Χαλκιδική. Έφτασε με την πρωτοφανή κατηγορία της «ηθικής αυτουργίας» να απαγορεύει ακόμα και την γνώμη ενάντια στη δήθεν επένδυση χρυσού συμφερόντων Μπόμπολα που απειλεί καταστρέψει την ευρύτερη περιοχή στις Σκουριές, προχωρώντας σε προληπτικές συλλήψεις αγωνιστών.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι ηθικοί αυτουργοί της ισοπέδωσης της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού παράμενουν ανενόχλητοι.

Η βία που ασκεί η κυβέρνηση προκειμένου να υπερασπίσει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι πλέον φανερή, θρασύτατη και οργανωμένη. Διάλεξαν να βγάλουν μπροστά ως φύλακα της νομιμότητας το διαβόητο Πάχτα της «ντροπολογίας του Πόρτο Καράς», που ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ χάρισε την περιοχή με τρόπο ληστρικό στα ιδιωτικά συμφέροντα. Σήμερα, έρχεται να κατηγορήσει αγωνιστές, κατοίκους της περιοχής που προασπίζονται το περιβάλλον ως «τρομοκράτες».

Η πολιτική του Μνημονίου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ δεν έχει άλλο τρόπο για να επιβάλλει τη βαρβαρότητα της εκτός από αυτή την κοινοβουλευτική χούντα υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων. 

Αυτό που πραγματικά τρέμει η κυβέρνηση είναι το μαζικό και οργανωμένο κίνημα που αναπτύσσεται στην περιοχή για να αποτρέψει την καταστροφική παρέμβαση. Αυτοί που θα ανατρέψουν την κυβέρνηση, θα είναι οι άνθρωποι που θα πλατύνουν αυτές τις μορφές πάλης και θα τις κάνουν καθημερινή πρακτική σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, που θα βάζουν φρένο στην τροϊκανή λαίλαπα που καλύπτει τη χώρα από άκρη σε άκρη.

Για άλλη μια φορά ότι οι προσπάθειές τους θα πέσουν στο κενό. Οι μόνοι ηθικοί αυτουργοί για την κλιμάκωση της έντασης είναι η ίδια η εταιρία με τα αδίστακτα και αδηφάγα σχέδιά της και οι πολιτικοί της υπάλληλοι που θυσιάζουνε τα πάντα  στο όνομα της δικής τους πολιτικής επιβίωσης. Αυτοί που ονειρεύονται να βγάλουν την χώρα στο σφυρί αρχίζοντας από τα βουνά της Χαλκιδικής μέσα στην απόλυτη σιωπή του νεκροταφείου, θα βρίσκουν μπροστά τους μετά από κάθε καμπή του αγώνα ακόμα πιο  μαζικό και ατσαλωμένο το κίνημα των κατοίκων για τη γη και την ελευθερία. Ας θυμηθούν ότι και το 1999 κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος στην περιοχή αλλά στο τέλος εμείς νικήσαμε.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει τον αγώνα μέχρι τη νίκη!

· Καταγγέλλει το όργιο της κρατικής βίας και τρομοκρατίας.

· Απαιτεί την αθώωση όλων των κατηγορουμένων και την αποκάλυψη της σκευωρίας.

· Καλεί όλο το λαό να παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ που δεν διστάζει να θυσιάζει ανθρώπινες ζωές και το περιβάλλον για τα κέρδη των εταιριών. 

Είναι ώρα για μια πολιτική πρωτοβουλία του λαϊκού κινήματος και των συνδικάτων, των κοινωνικών οργανώσεων, συνελεύσεων και κινήσεων, των κομμάτων και κινήσεων της μαχόμενης Αριστεράς, που θα διατρανώσει την αλληλεγγύη τον αγώνα στις Σκουριές, θα υπερασπιστεί το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται, θα καταγγείλει τον κυβερνητικό-επιχειρηματικό ολοκληρωτισμό.

Όλοι στην απεργία στις 20 Φλεβάρη. Κάτω η κυβέρνηση των μνημονίων και της επιστράτευσης !

Εργαζόμενες/οι

Στις 20 Φλεβάρη απεργούμε και διαδηλώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο ενάντια στην κυβέρνηση των μνημονίων και της “επίταξης”. Καλούμε σε πανεργατικό παλλαϊκό ξεσηκωμό για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και τα βάρβαρα μέτρα της: μείωση μισθών και κατάργηση των Συλλογικών διαπραγματεύσων, αντιδραστική προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας, χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο που θα προστεθούν στο ενάμιση εκατομύριο των ανέργων και θα διαλύσουν όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες, ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, ελεύθεροι χώροι), ξεπούλημα δημόσιου πλούτου.

Πέρσι, τέτοια εποχή με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Φλεβάρη στείλαμε στα σκουπίδια την άλλη “παντοδύναμη” -τρικομματική και αυτή- κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου. Φέτος, έχουμε την δύναμη να στείλουμε τον Σαμαρά και τις ...συνιστώσες του, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, να του κάνουν παρέα!

Γιατί όλοι πλέον καταλαβαίνουμε ότι η ολιγαρχία του πλούτου με τις πλάτες των διεθνών δολοφόνων της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν έχουν στόχο να “σώσουν την χώρα”, αλλά να συντρίψουν τους εργαζόμενους και να επιβάλλουν ένα καθεστώς δουλοπαροικίας για δεκαετίες για τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομήχανων και των δανειστών, για την “ανταγωνιστικότητα” των επιχειρήσεων τους, για να φορτώσουν την κρίση του καπιταλισμού στις πλάτες μας.

Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε ότι η επιχείρηση «νόμος και η τάξη» που άρχισε να εφαρμόζει η κυβέρνηση για να σπάσει τις μεγάλες απεργίες του μετρό και των ναυτεργατών δεν είναι αρκετή για να σταματήσει το εργατικό κίνημα που συνεχίζει απεργιακά, τα αγροτικά μπλόκα, τη νεολαία που ξεσηκώνεται ενάντια στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Όλοι οι χώροι και όλοι οι κλάδοι έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με την κυβέρνηση και την τρόϊκα. Με ένα γενικευμένο απεργιακό κύμα, με τη δύναμη των αγώνων και της λαϊκής εξέγερσης ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ αυτή την εγκληματική πολιτική και την κυβέρνηση που την υλοποιεί. Να ανοίξουμε δρόμους για μια κοινωνία που να αξίζει στους εργαζόμενους.

ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ !

Για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Για να έχουμε αξιοπρεπή μισθό και συλλογικές συμβάσεις και να μην είμαστε σκυφτοί και αδύναμοι μπροστά στο αφεντικό. Για να έχουμε δημόσια υγεία και παιδεία. Για να μην είμαστε μια ζωή υπόχρεοι στην εφορία όταν οι ολιγάρχες κάνουν πάρτυ με τα δις στο εξωτερικό. Για να μπορούμε να μένουμε στα σπίτια μας, να δουλεύουμε χωρίς να ξενιτευόμαστε, να καλλιεργούμε τα χωράφια μας...

...Πρέπει να πετάξουμε από πάνω μας το “μαύρο μέτωπο” τραπεζιτών-βιομήχανων-τρόικας και την εγκληματική τρικομματική συμμορία που μας κυβερνάει, μαζί και το φασιστικό δεκανίκι της Χρυσής Αυγής. Να χτίσουμε  ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που θα πάρει πάνω του την μάχη για την επιβίωση, τη μάχη για την ανατροπή ολόκληρου του συστήματος.

Αυτό σημαίνει:

Άμεση, μονομερής καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ που είναι ο οργανωτής και η δύναμη επιβολής αυτού το εφιάλτη. Διαγραφή του χρέους. Εργατικό έλεγχο στις τράπεζες, στις μεγάλες επιχειρήσεις και σ' ολόκληρη την κοινωνία. 

Αυτά τα μέτρα μπορεί να επιβληθούν μόνο με την δύναμη του οργανωμένου λαού. Με σκληρούς αγώνες εδώ και τώρα, πέρα από τα όρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Χρειαζόμαστε  συνδικάτα στα χέρια της βάσης των εργαζόμενων, οργάνωση και συντονισμό από τα κάτω, αγώνες και απεργίες διάρκειας!

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!

Δεν περιμένουμε να ολοκληρώσουν τα «τάγματα εφόδου» του κεφαλαίου το έγκλημά τους και να οδηγηθούμε ήρεμα και ωραία σε εκλογές σε…4 χρόνια για να πέσουν σαν “ώριμο φρούτο” όπως ονειρεύονται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Παίζει το παιγνίδι τους όποιος ορκίζεται στο όνομα του ευρώ και της ΕΕ ή περιμένει «λύσεις» από τις ΗΠΑ. Δεν περιμένουμε πότε θα ξημερώσει η “λαϊκή εξουσία” για να λυθούν τα προβλήματά μας. Θέλουμε να ζήσουμε σήμερα και για αυτό πρέπει να παλέψουμε και να νικήσουμε σήμερα!

Χρειαζόμαστε μια άλλη αριστερά! Που θα υπερασπίζεται μέχρι το τέλος τα συμφέροντα των εργαζόμενων, ενάντια στο μαύρο μέτωπο τραπεζιτών-βιομήχανων-τρόικας και ΕΕ. Που θα δρα ενωτικά μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Που στηριγμένη στην δύναμη του οργανωμένου λαού θα ανοίξει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία. Μέσα από επαναστατικές αλλαγές και όχι ανέμελους κοινοβουλευτικούς περιπάτους. Για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων. Μια αριστερά που απέναντι στον γερασμένο κόσμο του κέρδους, του ανταγωνισμού και της απάνθρωπης εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης θα ξαναγράψει στις σημαίες της την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

Η καταστολή δεν μας τρομάζει - Όλοι στη Γενική Απεργία την Τετάρτη 20 Φλεβάρη

Κάθε έξι μήνες, η ίδια ιστορία: η τρικομματική χούντα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ξεκινάει να διαδίδει με τη μέθοδο των «διαρροών» είτε από παπαγαλάκια των ΜΜΕ είτε από δευτεροκλασάτα στελέχη της, ότι οι μισθοί είναι αυτοί που φταίνε για την κρίση.

Αυτή τη φορά ήταν ο γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών Μέργος που διαπίστωσε ότι «οι κατώτατοι μισθοί είναι υψηλοί», λίγο πριν έρθει ξανά η ώρα για να πάρουμε τη δόση μας από τους εμπόρους του οικονομικού θανάτου. 

Η μείωση μισθών που μεθοδεύεται είναι δέσμευση της κυβέρνησης από το Μνημόνιο 3 και συνέπεια της παραμονής της χώρας στο Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς προβλέπεται από το «Σύμφωνο για το ευρώ».

Η δήλωση για τις νέες μειώσεις μισθών έγινε παράλληλα σχεδόν με την πρόθεση της κυβέρνησης μέσω του Βρούτση να απαγορεύσει τις απεργίες. Η μειοψηφική  τρικομματική συγκυβέρνησή έχει φτάσει στο σημείο να νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και να θέλει να θέσει εκτός νόμου κάθε αντίσταση στην πολιτική της. 

Αυτό δείχνει η καταστολή στο ΠΑΜΕ την προηγούμενη εβδομάδα, η καταστολή και οι διώξεις ενάντια στους αγρότες, η παρουσία της ασφάλειας στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων στην Αθήνα την Τετάρτη 13/2, τα χημικά και το ξύλο στον ΣΥΡΙΖΑ χθες κατά τη συμβολική κατάληψη του γραφείου του γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Μέργου. 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει την άγρια καταστολή της τρικομματικής χούντας, καταστολή που έχει γίνει πλέον καθημερινό φαινόμενο, και ζητά να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις που υφίστανται οι αγωνιστές που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, καταλήψεις, απεργίες και πορείες.

Στη Γενική Απεργία στις 20 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι πρέπει να στείλουν την απάντησή τους στη θρασύδειλη μνημονιακή χούντα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-Τρόικας-ΕΕ-ΔΝΤ. Να απαντήσουν δυναμικά, ξεπερνώντας και τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποταχθούν στο κλίμα του φόβου. Η απάντηση που θα πάρουν πρέπει να είναι οργανωμένη από τα κάτω, από τις συνελεύσεις και τους συντονισμούς των σωματείων, των απεργιών και των αγώνων.

Η απεργία πρέπει να γίνει αρχή κλιμάκωσης των αγώνων, το ποτάμι που θα παρασύρει την αλαζονεία κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, αλλά και θα τονώσει την τάση χειραφέτησης των εργαζόμενων για νέους αγώνες. 

Αγώνες που θα διεκδικήσουν νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μισθούς για να μπορούμε να ζούμε, επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού για κάθε άνεργο χωρίς προϋποθέσεις. Αγώνες που θα φέρουν την ανατροπή της πολιτικής της εξαθλίωσης και της κυβέρνησης που την υπηρετεί, θα χαράξουν την κόκκινη γραμμή ανάμεσα στις λαϊκές ανάγκες και τα καπιταλιστικά συμφέροντα.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ - ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

Ξεκάθαρο μήνυμα στους αγρότες του τόπου μας έστειλε η δοσίλογη τρικομματική κυβέρνηση – συμμορία, πως όχι μόνο δεν διατίθεται να κάνει κάποια μορφή διαλόγου, αλλά θα χρησιμοποιήσει κάθε μορφή βίας για να καταστείλει τον τίμιο αγώνα τους.

Το Μνημόνιο Νο 3 του μαύρου μετώπου συγκυβέρνησης - Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. στοχοποιεί τους αγρότες και: 

  -  Καταργεί την 13η και 14η  σύνταξη.

  -  Μειώνει την επιστροφή του ΦΠΑ και του φόρου πετρελαίου.

  -  Αυξάνει τις εισφορές στον ΕΛΓΑ και στον ΟΓΑ

  -  Επιβάλλει φορολογία επί του τζίρου από το πρώτο ευρώ και φόρο στα αγροτεμάχια.

 - Διαλύει, ξεπουλάει οτιδήποτε κρατικο-συνεταιριστικό υπάρχει στην αγροτική παραγωγή (Εργοστάσια Ζάχαρης, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ, ΑΓΡΟΤΙΚΗ κλπ.) στο ντόπιο και ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Ενώ περίμεναν εδώ και μέρες να ακουστούν τα αιτήματά τους από κάποιον «αρμόδιο»,  η κυβέρνηση έστειλε ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις να επιβάλει  το δόγμα  «νόμος και τάξη» με χημικά και ξύλο! 

Το όργιο καταστολής δεν σταμάτησε εκεί, αλλά συνεχίστηκε με μαζικές συλλήψεις αγωνιστών αγροτών, με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να ανακόψουν τις κινηματικές διαθέσεις ενός κλάδου που έχει φτάσει στο «αμήν»!

H ακροδεξιά συγκυβέρνηση είχε άλλωστε δείξει τις διαθέσεις της απέναντι στις λαϊκές κινητοποιήσεις  με τις φασιστικές επιστρατεύσεις στους εργαζόμενους στο ΜΕΤΡΟ και στα λιμάνια. Στη Λαμία από την αρχή οι αγρότες είδαν τις προθέσεις της κυβέρνησης, μιας και ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έχουν στρατοπεδεύσει από την πρώτη μέρα σε απόσταση αναπνοής από το χώρο στάθμευσης των τρακτέρ.

                                                                    ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !

Το ποτάμι της οργής έχει ξεχειλίσει! Η πολιτική της κυβέρνησης, της ολιγαρχίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στέκεται απέναντι στα δικαιώματα ενός ολόκληρου λαού, βυθίζοντας αγρότες, εργάτες και νεολαία στη  φτώχεια και την ανεργία ...σε ένα κατήφορο που δεν έχει τελειωμό λόγο της θηλιάς της δημοσιονομικής προσαρμογής. Επιστρατεύουν την καταστολή,  τις ολοκληρωτικές μεθόδους, το παρακράτος και τη φασιστική βία για να χτυπήσουν κάθε πολίτη που αντιστέκεται με αξιοπρέπεια απέναντι στην πολιτική  της εξαθλίωσης.

                              ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ!

Ήρθε η ώρα να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας! Με μαζικούς, ενωτικούς αγώνες αγροτών, εργατών, νεολαίας , ανέργων  στο χωράφι και  στους δρόμους ενάντια σε αυτούς που κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε.

Δεν θα περιμένουμε τους ξεπουλημένους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Με ανεξάρτητο συντονισμό να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της αντίστασης στη χούντα της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ !

-    ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ! ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΓΓΕΛΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ!

-      Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ,  ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ!

-   ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ!

-       ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΓΙΑ ΞΕΣΗΚΩΜΟ, ΓΙΑ ΜΠΛΟΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ! 

Η φτωχομεσαία Αγροτιά δεν κάνει πίσω !

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α χαιρετίζει το μαχητικό αγώνα της αγροτιάς και την πανελλαδική σύσκεψή της που αυτός ανέδειξε σαν ανάγκη και πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10/2 με πρωτοβουλία του μπλόκου της Νίκαιας, όπου πάρθηκε απόφαση οι αγρότες να παραμείνουν στα μπλόκα, κλιμακώνοντας τον αγώνα, ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε και των μνημονίων.

Κρίσιμο βήμα για τη μαζικότητα και το δυνάμωμα του αγώνα θα είναι η πραγματοποίηση συνελεύσεων στα μπλόκα και η ανάδειξη σε αυτές των εκπροσώπων για τις διαδικασίες συντονισμού.

Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α πιστεύουμε ότι ο ενωτικός αυτός αγωνιστικός συντονισμός πρέπει να συμβάλει σε έναν πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια σε αυτούς που μας  παίρνουν  το φαΐ από το τραπέζι, σε αυτούς που ρημάζουν τις ζωές μας και κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε.

Καλούμε τα συνδικάτα των εργαζομένων, τις επιτροπές αγώνα, τους ανέργους, όλα τα λαϊκά στρώματα, να στηρίξουν τα αγροτικά μπλόκα.

Καλούμε τη φτωχομεσαία αγροτιά να κλιμακώσει τους αγώνες της σε συντονισμό με την εργαζόμενη πλειοψηφία και τους ανέργους, με στόχο την ανατροπή της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής και της κυβέρνησης που την υλοποιεί.  

Καλούμε σε παλλαϊκό ξεσηκωμό, τα όργανα του οποίου θα επιβάλλουν τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων που θα λειτουργούν με εργατικό έλεγχο, και την παραγωγική ανασυγκρότηση σε σύγκρουση με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής με κριτήριο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Η απεργία στις 20 του Φλεβάρη να αποτελέσει σκαλοπάτι κλιμάκωσης για πανεργατικό απεργιακό ξεσηκωμό, για μπλόκα και καταλήψεις παντού.

Τα δήθεν μέτρα της συγκυβέρνησης είναι κοροϊδία για τους αγρότες. Μόνη λύση η κλιμάκωση του αγώνα

Η συγκυβέρνηση δείχνει την εχθρότητά της στους αγρότες καθώς μιλάει και πάλι για «υποκινητές» λόγω της συνέχισης και κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων. Υποκινητής είναι η ίδια και η αντιαγροτική πολιτική της.

Κανένα από τα αιτήματα των αγωνιζόμενων αγροτών δεν απαντήθηκε με τα μέτρα που εξαγγέλλονται. Οι διεκδικήσεις των αγροτών είναι δίκαιες, αναγκαίες για να μη ρημάξει η ύπαιθρος και να μην πεινάσουν οι πόλεις. Γι’ αυτό πρέπει να δικαιωθεί ο αγώνας για κατώτερες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους,  ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, αφορολόγητο πετρέλαιο, ώστε να μην κοστίζει 1,40 ευρώ για τους αγρότες όταν κοστίζει μόνο 0,40 για τους εφοπλιστές. 

Παράλληλα αναγκαίο είναι το φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα, η κατάργηση των χαρατσιών και της φορολόγησης των χωραφιών, μαζί με το διπλασιασμό των εξευτελιστικών αγροτικών συντάξεων, την πλήρη ασφάλιση αγροτών και της παραγωγής τους από ΟΓΑ-ΕΛΓΑ  και την άμεση αποζημίωση των πληγέντων από καταστροφές. Ζωτικής σημασίας για την κοινωνία είναι η απαλλοτρίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας και η ανατροπή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ που για το διάστημα 2014-2020 θα είναι ακόμα πιο καταστροφική για την αγροτιά.

Η κυβέρνηση «βάφτισε το κρέας-ψάρι» και απέναντι σε αυτές τις διεκδικήσεις ανακοίνωσε ως δήθεν μέτρα τα χρήματα που οι αγρότες έτσι και αλλιώς θα έπαιρναν (επιστροφή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο 80 εκατ. ευρώ, συνδεδεμένη επιδότηση της ΕΕ στο βαμβάκι).

Η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο αφαιρεί από τους αγρότες πάνω από 1 δισ. ευρώ το χρόνο (600 εκατ. ευρώ από την περικοπή των αγροτικών συντάξεων, 200 εκατ. ευρώ από τη μείωση επιστροφής του ΦΠΑ από 11% στο 6%, τα υπόλοιπα από την αύξηση των τιμών στο πετρέλαιο και στο ηλεκτρικό ρεύμα, από τις αυξήσεις των εισφορών στον ΟΓΑ και στον ΕΛΓΑ, τα χαράτσια σε αγροτόσπιτα, αποθήκες, στάβλους και χωράφια).

Η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή της νέας, πιο αντιδραστικής, Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε. (ΚΑΠ 2014-2020) που επιταχύνει το ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς σε όφελος της μεγάλης ιδιοκτησίας και των πολυεθνικών.

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. συμπαραστέκεται στο δίκαιο αγώνα της αγροτιάς. Τους καλεί σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα τους με πραγματικά μπλόκα σε όλη τη χώρα. Καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε συμπαράσταση, σε κοινό αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής της αντιαγροτικής πολιτικής και της άθλιας συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

ΚΑΤΩ Η ΑΘΛΙΑ ΤΡΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

24ωρη Πανεργατική-Παναττική Απεργία - Συγκέντρωση στο Λιμάνι (Άγ. Διονύσης) 10 πμ

 

Κάλεσμα για περιφρούρηση στο λιμάνι, 5.30 πμ στον Άγιο Διονύσιο

Προσυγκέντρωση Πρωτοβάθμιων Σωματείων και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 9.30 πμ στο σταθμό του ΗΣΑΠ Πειραιά.

 

Μετά και την επιστράτευση των Ναυτεργατών είναι φανερό και στους πιο δύσπιστους ακόμη οτι ο κυβερνητικός  ο κατήφορος δεν έχει τέλος.

Δέν έχουν καμία αναστολή οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές του κυβερνητικού τραστ να διαχειρίζονται τις τύχες μας με τον πλέον βάρβαρο και αντιδημοκρατικό τρόπο.

Επιχειρούν να μετατρέψουν τη χώρα σε "ειδική ευρωπαϊκή οικονομική ζώνη ",φτώχειας ανεργίας και εξαθλίωσης και τους εργαζόμενους ένστολους τροφίμους ενός ιδιότυπου Γκουαντανάμο.

Όσοι αντιστέκονται είναι εχθροί του καθεστώτος και κάθε αντίσταση ποινικοποιείται.

Χτές το Μετρό σήμερα οι Ναυτεργάτες.Φτάνει!!

Με  το αιτιολογικό ότι μπορεί να "τρομάξουν οι αγορές", αύριο μπορεί να απαγορεύσουν ακόμη και τις δημόσιες συναθροίσεις.

Είναι τόσο αδίστακτοι και τόσο συντονισμένοι με την αντίληψη και τη λογική της ναζιστικής συμμορίας που γίνονται επικίνδυνοι και εκτός κάθε ορίου. Ακόμη και το σύνταγμα στο όνομα του οποίου ορκίστηκαν, έχει μετατραπεί σε "όρκο αίματος" για την τάξη που υπηρετούν, τους δανειστές, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

Οι στοιχειώδεις πολιτικές, συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες αμφισβητούνται με σαφήνεια και ευθέως απο την κυβέρνηση.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να υπερασπιστούν το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει.

Την απεργία , τη διαδήλωση, το δικαίωμα να υπερασπίζονται τα διακαιώματα και τις ελευθερίες τους.

Στη διαρκή και απροκάλυπτη πρόκληση της κυβέρνησης η απάντηση απο την πλευρά των εργαζομένων δέ μπορεί να είναι μία απεργία ξέπνοη και ανοργάνωτη.

Χρειάζεται κάθε αγωνιζόμενος κλάδος να στηρίζεται απο το σύνολο της εργατικής τάξης, έμπρακτα.

Χρειάζεται ο εργαζόμενος λαός να απαντήσει με αυτοπεποίθηση, δυναμικά και με διάρκεια.

Χρειάζεται να προσπεράσει τους άσφαιρους λεονταρισμούς της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που αρνούνται πεισματικά να οργανώσουν άμεσα και αποφασιστικά( ώς θα όφειλαν) την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων.Βρίσκονται ήδη σε άλλο στρατόπεδο.

Η μόνη δυνατότητα είναι η οργανωμένη απάντηση των σωματείων, των συνελεύσεων, του συντονισμού των αγώνων, των απεργών και των απεργιών σε ένα ποτάμι που θα παρασύρει τις αυταπάτες, θα  τονώσει το ηθικό και την αυτοπεποίθηση του εργαζόμενου λαού.

Όλοι θα κριθούμε σε αυτόν τον αγώνα.

"Ας γίνουμε ρεαλιστές, ας διεκδικήσουμε ... την εξουσία"

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ μέσω του aristeroblog.gr

Απογοήτευση και δυσφορία έχουν προκαλέσει στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ οι «ασκήσεις  ρεαλισμού» στις οποίες μεθοδικά και σχεδιασμένα επιδίδεται το κόμμα από την επομένη των εκλογών του Μαΐου. Έκτοτε μέχρι και τη συνέντευ­ξη του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στην κρατική τηλεόραση την προη­γούμενη Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, οι με­ταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι θεαματι­κές, τροφοδοτώντας εσωκομματικές δια­φωνίες που θα κορυφωθούν στη συνεδρί­αση της Κεντρικής Επιτροπής που ξεκίνη­σε χθες και θα ολοκληρωθεί σήμερα, χω­ρίς ωστόσο να αναμένονται καν διορθω­τικές κινήσεις από τη μεριά της ηγεσίας. Το μόνο που θα γίνει θα είναι εκατέρωθεν διαβεβαιώσεις για συνέπεια από τους μεν και κόσμιες αντιδράσεις από τους δε...

Σημείο τομής για την πορεία του ΣΥ­ΡΙΖΑ αποτέλεσε η συνάντηση του επικε­φαλής του με τον ισραηλινό πρόεδρο, Σιμόν Πέρες, καταμεσής του Αυγούστου. Τόσο η ίδια η επαφή που νομιμοποίησε το «κράτος - τρομοκράτη» στη συνείδηση της προοδευτικής κοινής γνώμης όσο και η έλλειψη ενημέρωσης που την συνόδευσε αφήνοντας στο σκοτάδι την ατζέντα, έφε­ρε στο φως επιλεκτικές σχέσεις του κόμ­ματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα που ξεπερ­νούν κατά πολύ το επίπεδο της αξιοποίη­σης των γεωπολιτικών αντιθέσεων...

Το δεύτερο σοκ ήρθε με την επίσκε­ψη πολυμελούς αντιπροσωπείας του ΣΥ­ΡΙΖΑ στον επικεφαλής της «τασκ φορς» και κατοχικό διοικητή κατά πως αποκα­λείται, Χορστ Ράιχενμπαχ. Η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δέχθηκε τον ωμό εκβιασμό Γερμανών και EE, που εν περιλήψει έλεγε πως «αν θέλε­τε υπέρβαση της απομόνωσης και διεθνή νομιμοποίηση, περάστε πρώτα από τον Ράιχενμπαχ». Δηλαδή, αναγνωρίστε τον Γερμανό γκαουλάιτερ και το καθεστώς οικονομικής κατοχής! Η συναίνεση του ΣΥ­ΡΙΖΑ -φυσιολογική απόρροια της προτε­ραιότητας που αναγνώριζε στο στόχο πα­ραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, τη λεγόμενη «ευρωπαϊκή πορεία» της χώ­ρας που αποτελεί σταθερά του ελληνικού αστισμού από την εποχή του Καραμανλισμού- άνοιξε τον δρόμο για την επίσκεψη στο Βερολίνο και τη διερευνητική συνά­ντηση με τον Σόιμπλε. Γεγονός όχι και τό­σο ασήμαντο, αν λάβουμε υπόψη μας την κατηγορηματική άρνηση της Μέρκελ να συναντηθεί ακόμη και με τον υποψήφιο τότε- πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Το περιεχόμενο των ουσιωδών επιλο­γών του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της ηγεσίας του στη Λατινική Αμερική, σε ένα ταξίδι που ενώ αρχικά θέλησε να ψαρέψει στα θολά νερά του κοινωνικού και πολιτικού ριζο­σπαστισμού, δείχνοντας ότι μπορεί ο ριζο­σπαστισμός να συνδυάζεται με τον κυβερνητισμό, επιτάχυνε την «πορεία προς τον ρεαλισμό». Συνέβη δε κατά δύο τρόπους, έτσι ώστε να μη μείνει καμία αμφιβολία: Πρώτο, μέσα από την πλήρη υιοθέτηση του «βραζιλιάνικου δρόμου», ο οποίος περιελάμβανε την υποταγή στο ΔΝΤ και την εξόφληση μέχρι τελευταίου δολαρίου των υποχρεώσεων προς τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό από την κυβέρνηση του Δούλα και δεύτερο, μέσω των σαφών αποστάσε­ων που κρατήθηκαν από τον «δρόμο της Αργεντινής», ο οποίος παρά τις αντιφά­σεις του, χαρακτηρίστηκε από δύο κεντρι­κές επιλογές: Τη μονομερή άρνηση πλη­ρωμής μεγάλου μέρους του χρέους, σε σύ­γκρουση μάλιστα με τους δανειστές, και την αποδολαριοποίηση της οικονομίας. Και τις δύο αυτές επιλογές ωστόσο ο ΣΥ­ΡΙΖΑ τις αποκήρυξε κατ' επανάληψη, απ' όταν ακόμη η ηγεσία του ήταν στην Αρ­γεντινή. Στη συνέχεια ακόμη πιο ηχηρά, όταν η ηγεσία του κατάλαβε πως επρόκει­το για λάθος επιλογή που δεν έστειλε τα «σωστά μηνύματα».

Αντίθετα με ό,τι συνέβη κατά την επί­σκεψη του Αλέξη Τσίπρα σε Γερμανία και ΗΠΑ, όπου το βασικό ζητούμενο ήταν να κατατεθούν πειστήρια για τη «συνέχεια και συνέπεια» όχι μόνο της εξωτερι­κής αλλά και της οικονομικής πολιτικής, στον βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβη­τεί την προτεραιότητα που έχει ο στόχος της σταθεροποίησης στο πλαίσιο της οι­κονομικής πολιτικής. Κι η επαγγελλόμενη αλλαγή οικονομικής πολιτικής δεν θα γίνει σε σύγκρουση με τους δανειστές, αλ­λά σε συνεννόηση μαζί τους κι αφού θα έχει αποδειχθεί ο μη εφαρμόσιμος, δηλα­δή ο μη ρεαλιστικός χαρακτήρας των μνη­μονίων. Γι' αυτό τον λόγο δεν προτίθεται ο Αλέξης Τσίπρας «να σκίσει τη δανεια­κή σύμβαση» όπως δήλωσε από τις ΗΠΑ. Με αφορμή τα όσα δήλωναν δεξιά κι αρι­στερά τα στελέχη που τον συνόδευαν, δεν πέρασε απαρατήρητος κι ένας πολιτικός χειρισμός, στο πλαίσιο ερμηνείας της κρί­σης στη Ελλάδα και την Ευρώπη, που αγ­γίζει τα όρια της πολιτικής απάτης. Κατ' αρχάς είναι η αποσιώπηση του αντεργα­τικού περιεχομένου της λύσης που προ­κρίθηκε στις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο Αλ. Τσίπρας εκθειάζοντας την αμερικανική συνταγή, όταν έλεγε πως δεν συνάντησε εικόνες κατάθλιψης στους δρόμους, δεν παραγνώριζε μόνο τα 59 εκ. ανασφάλιστων αλλά και την περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας που επιβλήθηκε ως όρος για να χρηματο­δοτηθεί εκ νέου το Ντιτρόιτ και να μπο­ρέσει έτσι να ανακάμψει η βιομηχανική παραγωγή, μετά την κρίση του 2008. Εί­ναι όμως και κάτι επιπλέον: Εντός της Ελ­λάδας τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν πρέ­πει να αποκρούσουν κριτικές από τα αρι­στερά που -πολύ λογικά- θέτουν ως όρο εκ των ων ουκ άνευ τη δυνατότητα αυτο­τελούς άσκησης νομισματικής πολιτικής για την ύπαρξη αναδιανεμητικής πολιτι­κής, ζητούν δηλαδή την έξοδο από το ευρώ, αντιτάσσουν τη ...βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Κι αρνούνται να ασχοληθούν με δευτερεύουσες πλευρές όπως το νόμισμα. Τόση επαναστατικότητα... Συγκαλύπτουν δηλαδή τον οπορτου­νισμό τους και την ατολμία τους να έρθουν σε σύγκρουση με κορυφαίες επιλογές του κεφαλαίου στην Ελλάδα, καταφεύγοντας στον βερμπαλισμό και ξέροντας πως τα όσα λένε δεν γεννούν καμιά υποχρέωση στην πολιτική τους πρακτική. Οι ίδιοι τώ­ρα με πρώτο και καλύτερο τον επικεφαλής του κόμματος, Αλέξη Τσίπρα, από τη μια δηλώνουν μιλώντας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια πως η Ελλάδα παράγει μόνο τζατζίκι άρα δεν μπορεί να βγει από το ευρώ, κι αναπαράγουν έτσι την θεωρία της Ψω­ροκώσταινας, κι από την άλλη αποδίδουν την κρίση στις δομικές ανισορροπίες της ευρωζώνης, κλείνοντας έτσι το μάτι στην αμερικανική συγκαλυμμένη αντιπαλότητα προς την ευρωζώνη.

Ιδιαίτερα δηλωτική όμως των προθέσε­ων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η επίσκεψη της ηγε­σίας του στην έδρα του ΔΝΤ και η συνά­ντηση με τον αναπληρωτή γενικό διευθυ­ντή του, Ντέιβιντ Λίπτον, μέσω της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε τη νομιμοφροσύνη του απέναντι στον μισητό οργανισμό. Εξετά­ζοντας από κοινού αυτή την κίνηση με την πρόταση του κόμματος για διεξαγωγή δι­εθνούς συνεδρίου όπου θα τεθεί το ζήτη­μα του ελληνικού δημόσιου χρέους, αίτη­μα που τέθηκε και στο Βερολίνο κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα. φαί­νεται ο καθαρά διαχειριστικός χαρακτή­ρας του αιτήματος του για την τύχη του ελ­ληνικού δημόσιου χρέους. Έχοντας απο­κλείσει, κάθε σκέψη για σύγκρουση με τους δανειστές (και στην πράξη κάνοντας ό,τι. μα ό,τι περνάει από το χέρι τους για την σύσφιξη των σχέσεων μαζί τους) το αί­τημα για επαναδιαπραγμάτευση της σύμ­βασης και του δημόσιου χρέους, πιο πο­λύ παραπέμπει σε όσα έλεγε η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά το 2012, παρά ο ΣΥΡΙΖΑ τό­τε. Σήμερα δε, κάλλιστα θα μπορούσαν να διευκολύνουν τα σχέδια κουρέματος του επίσημου (δηλαδή διακρατικού) ελληνι­κού δημόσιου χρέους που επεξεργάζε­ται η Γερμανία για τη μετεκλογική περίο­δο, στον βαθμό που δεν θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα το ένα και μοναδικό αίτη­μα που αποτελεί τον «μίτο της Αριάδνης» για την επίλυση του σύγχρονου ελληνικού ζητήματος: Την άμεση παύση πληρωμών και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους ή όλου του δημόσιου χρέους, σε σύγκρου­ση με τους δανειστές κι όχι σε συνεννόη­ση μαζί τους. Το αίτημα της παύσης πλη­ρωμών και διαγραφής του χρέους, μέσω του λογιστικού ελέγχου του που θα προσ­δώσει νομιμότητα σε αυτό το ριζοσπαστι­κό αίτημα, μπορεί να αποκτήσει επιπλέον κύρος αξιοποιώντας τον παράνομο χαρα­κτήρα του δανεισμού της τρόικας από τη στιγμή που δεν έχει κυρωθεί από τη Βου­λή η σχετική δανειακή σύμβαση, την κα­τάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός λαός βάσει της οποίας μπορεί να δικαιολογηθεί παύ­ση πληρωμών κ.ά. Επιχειρήματα επομέ­νως υπάρχουν, αντί να αναζητείται η νο­μιμοποίηση σε ένα συνέδριο όπου ο συ­σχετισμός δυνάμεων θα είναι τόσο ετερο­βαρής ώστε θα κινδυνεύει να εξελιχθεί σε νέο Λίβανο...

Η ίδια γραμμή του ρεαλισμού φάνηκε και στη συνέντευξη που έδωσε ο Αλ. Τσί-πρας στη εκπομπή της Έλλης Στάη. Με­ταξύ πολλών άλλων, η αποδοχή της ιδιωτι­κοποίησης του ΟΛΠ από την Κόσκο (όταν ακόμη και το ΠΑΣΟΚ το 2008-9 την αμφι­σβητούσε και δήλωνε πως θα την επανε­ξετάσει) και η έγνοια του Αλ. Τσίπρα να καλύψει τον χώρο του πολιτικού κέντρου, όταν η κοινωνία ωθείται βίαια προς τα άκρα, επιβεβαίωσαν τη στροφή που είναι σε εξέλιξη και θα επιταχυνθεί το επόμε­νο διάστημα με ζητούμενο το χρίσμα της αστικής τάξης. Ασχέτως δε, αν σε αυτή την πορεία ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τα ερείσμα­τα που απέκτησε στην κοινωνία την άνοι­ξη του 2012. Θεμιτό, προφανώς, κόστος για την ηγεσία του. από τη στιγμή που στο πλαίσιο του μετασχηματισμού του. οι ελ­πίδες του για άνοδο στην εξουσία επικε­ντρώνονται στο ρόλο που του επιφυλάσ­σεται στο πλαίσιο της δικομματικής εναλ­λαγής. Αποτελώντας δηλαδή παράγοντα διαχείρισης, συνέχειας και σταθεροποίη­σης του συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι. πα­ραφράζοντας το σύνθημα του γαλλικού Μάη, γίνεται ρεαλιστής, όχι διεκδικώντας το αδύνατο αλλά κάτι πολύ πιο ορατό...

Καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την απάνθρωπη μεταχείριση των συλληφθέντων για τη ληστεία στο Βελβεντό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει αποφασιστικά τις απάνθρωπες και αντιδημοκρατικές μεθόδους με τις οποίες η Ελληνική Αστυνομία μεταχειρίζεται τους συλληφθέντες της ληστείας στο Βελβεντό Κοζάνης.

Σοκαρισμένη η ελληνική κοινωνία, παρακολουθεί τις τελευταίες ώρες, από τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, την καταπάτηση κάθε νόμου και δικαιώματος, με τη δημοσίευση των φωτογραφιών και των προσωπικών στοιχείων των συλληφθέντων. 

Σαν περιτύλιγμα για την ενίσχυση του κλίματος αυταρχισμού που διαμορφώνει η κυβέρνηση, παρουσιάζονται τα σενάρια τρομοκρατίας και οι παράπλευρες πληροφορίες – όπως η σχέση του ενός από τους συλληφθέντες με τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, γεγονός καθ’ όλα άσχετο με την υπόθεση αλλά που δένει με το σκηνικό καταδίκης του εξεγερτικού μηνύματος του Δεκέμβρη του 2008. Το πιο εξοργιστικό, όμως, είναι η δημοσίευση φωτογραφιών στις οποίες οι κατηγορούμενοι έχουν εμφανώς υποστεί βίαια βασανιστήρια, ενώ με πρόχειρες μεθόδους φοτομοντάζ προσπαθούν να κρύψουν σημάδια από ακόμα χειρότερα χτυπήματα στο κεφάλι και το λαιμό. Το αυταρχικό κράτος δεν αρνείται καν τη χρήση μεθόδων βασανιστηρίων σε κρατούμενους, αντιθέτως τη δημοσιοποιεί. Πρόκειται για μια αυταρχική κατρακύλα που δεν έχει τέλος. Πλέον στις οθόνες των τηλεοράσεων μας, θα περνούν εικόνες βασανισμένων νέων και αυτό θα φαντάζει σαν κάτι συνηθισμένο, σαν ένα καθημερινό φόβητρο για τους εργαζόμενους και του νέους. Τέτοιες μέθοδοι είναι χαρακτηριστικές αυταρχικών και φασιστικών καθεστώτων και δικτατοριών.  

Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό που συνέβη κατά τη σύλληψη κάποιων ληστών. Είναι η συνέχεια της αντιδημοκρατικής πολιτικής του κ. Δένδια και της φασίζουσας τρικομματικής κυβέρνησης. Είναι η πραγματικότητα του «Νόμου και της Τάξης» που διαλύει, βασανίζει, εκθέτει, χτυπάει ότι είναι αδύναμο ή ότι θεωρεί εχθρό του καθεστώτος και υπερασπίζεται τους ισχυρούς και τους πλούσιους. Την ίδια ώρα που οι μεγαλοβιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί απολαμβάνουν διαρκή ασυλία, οι οροθετικές ιερόδουλες διαπομπεύονται, οι μετανάστες δολοφονούνται στα ανθρωποκυνηγητά τις αστυνομίας και των φασιστικών οργανώσεων, και οι συλληφθέντες βασανίζονται. Και να μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι ίδιες πρακτικές θα χρησιμοποιηθούν και στους αγωνιστές των κινημάτων, τους απεργούς, όλους όσους θα βρεθούν στο δρόμο τους ενάντια στην καταστροφή της χώρας και της ζωή μας, όπως έδειξε η πρόσφατη σύλληψη και ξυλοδαρμός των εργαζομένων του ΠΑΜΕ.  

Η υποκρισία ωστόσο, ακόμη και για τη λογική της ίδιας της αστυνομίας αποκαλύπτεται από τον τρόπο που διαχειρίζεται περιστατικά με πρωταγωνιστές φασίστες και ακροδεξιούς. Δεν είδαμε τους ίδιους χειρισμούς για τους δράστες της ρατσιστικής δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, παρότι και οι αυτουργοί και οι πολιτικές τους καταβολές είναι γνωστές. Δεν είδαμε την ίδια στάση για τους νοσταλγούς του Παπαδόπουλου και του πρωτοπαλίκαρού του Ντερτιλή, που πυροβολούσαν μέρα- μεσημέρι κάτω από την προστασία της αστυνομίας, ούτε για τους ακροδεξιούς βομβιστές του Βόλου.

Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρούμε ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης των δημοκρατικών ελευθεριων, το σεβασμό των δικαιωμάτων των συλληφθέντων και τη δίκαιη μεταχείριση τους. Θλιβόμαστε που η υποτιθέμενη «αντικειμενική» δημοσιογραφία, αντί να καταγγέλλει την αντιδημοκρατική εκτροπή, στέκεται στην πρώτη γραμμή ζητώντας μεγαλύτερες τιμωρίες, αναμένοντας για αίμα που θα αυξήσει την τηλεθέαση. Καλούμε όλους τους δημοκράτες πολίτες και τα αρμόδια όργανα να σταθούν εμπόδιο σε τέτοιες μεθοδεύσεις. Ακόμα περισσότερο καλούμε όλο το λαό να δώσει ένα τέλος στην πορεία προς τον ολοκληρωτισμό που ζούμε τα τελευταία χρόνια.